Pelt

De ouders van Floor moeten nog werken voor ze met elkaar op vakantie kunnen. Floor mag (of beter ‘moet’, ze voelt zich enigszins ‘gedumpt’) voor enkele dagen naar oom Mark, ook al hebben haar ouders wel enige bedenkingen vanwege oom Marks specifieke hobby. Floor denkt echter dat haar ouders praten over het feit dat oom Mark een inbreker is, en dat ziet Floor echt niet zitten. Als zij samen naar een verlaten kasteel gaan, zit de schrik er goed in, maar dan ontdekt Floor dat haar oom een hele andere hobby heeft. Hun bezoek aan het kasteel is echter zeker niet zonder gevaar. Een vlot leesbaar verhaal, maar sommige zinnen lopen niet helemaal goed. De uitdagende ondertitel is zeker uitnodigend is voor jonge lezers. De spanning wordt goed opgebouwd, ondanks dat het slot wel erg abrupt is en meer uitgewerkt had mogen zijn. De hoofdpersoon Floor komt redelijk uit de verf, zeker wat betreft haar angst voor de activiteiten van haar oom. De vele leuke zwart-witillustraties sluiten goed aan bij de sfeer van het verhaal en geven samen met een rustige bladspiegel steun aan nog niet al te geoefende lezers, ook al is de tekst rechts uitgelijnd en vrij klein gedrukt. Vanaf ca. 9 jaar. Masquer le texte

Wanneer Floor voor een week gaat logeren bij haar oom, heeft ze het gevoel gedumpt te zijn door haar ouders. Omdat ze pas over een week op vakantie vertrekken en haar ouders een zomerkamp een ware aderlating vinden, heeft ze geen keus. Maar ze hoorde haar ouders toch vertellen dat hij al ingebroken heeft?! Waarom doen ze dit dan? Bovendien is haar oom een nerd en iemand die zich samen met zijn vrienden verkleedt. Met tegenzin stapt ze in zijn wagen als hij haar komt oppikken. Haar ouders zwaaien haar vrolijk uit. Ze kan niet geloven dat dit echt gebeurt…

Inge Bergh heeft al heel wat boeken op haar palmares voor verschillende doelgroepen. In dit korte verhaal weet ze als geen ander de spanning tot een hoogtepunt te drijven zonder in clichés te vervallen of voorspelbaar te zijn. Je wordt als het ware in het verhaal gezogen en wil zo snel als mogelijk weten hoe het verder gaat. Deze vlotte en toegankelijke schrijfstijl maakt het verhaal interessant voor onervaren lezers of voor kinderen die moeilijk te motiveren zijn om te lezen.

Wat urbexen inhoudt, kom je dankzij de oom van Floor te weten. De illustratie op de achterflap licht al een tipje van de sluier op. Richard Verschraagen is de illustrator van dienst. Dit is niet zijn eerste samenwerking met Inge Bergh. Naast de omslagillustratie (die je een beetje op het verkeerde been zet) zorgt hij ook voor de illustraties binnenin. Bijna op elke dubbele bladzijde kan je er een vinden, allemaal in grijstinten. Hij weet met de illustraties de kern van het verhaal extra in de verf te zetten. Hij heeft oog voor details en weet een geheimzinnige sfeer te creëren met gevoel voor humor. Het is leuk gevonden hoe hier en daar de schaduwen dreigend zijn gemaakt. Hoe dat gedaan is, moet je zelf maar ontdekken.

Een relatief kort verhaal dat werkelijk alles heeft: humor, spanning, verrassende wendingen, … Een aanrader voor elke bieb en in het bijzonder voor de klasbieb van het derde en het vierde leerjaar. Topper!

Masquer le texte