Het is voor kleuters vaak aantrekkelijk hun boevenstreken toe te dichten aan een fantasievriendje. Dat doet ook Toontje: niet zij pakt ongevraagd snoepjes, zwiept met haar denkbeeldige paard de bloempotten van de buurvrouw van het muurtje of trekt zonder overleg de wortels van opa uit de grond, nee, dat doet ‘Stoute Ikke’. Die is, in de vorm van een flinke schaduw, altijd in Toontjes buurt aanwezig. Maar niet als ze knoeit met mama’s lippenstift. Eerlijk biecht Toontje op dat zij het kleed vuil heeft gemaakt. De illustraties staan steeds over een dubbele pagina. Ze zijn kleurrijk en tonen de emoties van het kleine meisje en haar schaduw goed. De laatste lacht soms als het meisje beseft dat ze stout is geweest of trekt een lange neus naar de ‘slachtoffers’. Achter in het boek is een toelichting opgenomen over fantasievriendjes en de ontwikkeling van het geweten. Van hetzelfde duo verscheen 'Mijn lieve vergeetopa'* (2017). Een vrolijk verhaal met een duidelijke boodschap, voor kinderen van ca. 4 t/m 6 jaar.