Vier vrienden delen een geheim, dat teruggaat naar hun schooljaren. Ze slagen erin het geheim jarenlang toe te dekken. Tot Trevor een telefoontje krijgt van zijn oude maat Randy. Hun vriend Ben heeft zelfmoord gepleegd. Hij heeft als enige hun geboortedorp Grimshaw, ten westen van Toronto, Canada, nooit verlaten. Al die tijd — vierentwintig jaar lang — hield hij het leegstaande Thurmanhuis in de gaten, bang dat ‘iets’ het huis zou proberen te ontvluchten; bang dat wat er in de winter van 1984 in dat huis gebeurd is, aan het licht zou komen. Trevor en Randy wonen de begrafenis bij; Carl ontbreekt op het appel. 
Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Trevor. Hij is veertig, rijk geworden als eigenaar van een nachtclub en lijdt aan beginnende Parkinson. De ziekte en het vooruitzicht van wat hem wacht, zijn niet gemakkelijk om dragen. Via zijn dagboeknotities komt de lezer stukje bij beetje te weten wat er in het huis zoveel jaren geleden gebeurd is. De vier hebben elkaar leren kennen als leden van het hockeyteam en zijn boezemvrienden geworden. Wanneer een jonge lerares spoorloos verdwijnt, zijn zij ervan overtuigd dat ze de dader kennen. Hun pogingen om deze zaak op te helderen, hebben desastreuze gevolgen. Het zal maken dat drie van de vier leden van het clubje Grimshaw verlaten, en één lid, Ben, vast gekluisterd houden in zijn obsessieve observatie van het spookhuis. Dan verdwijnt kort na de begrafenis van Ben opnieuw een jonge vrouw. De demonen uit het verleden komen daardoor onherroepelijk weer aan de oppervlakte.
Voor zijn debuutroman, Verdwenen meisjes, kreeg Pyper in 2000 een Arthur Ellis Award en vijf sterren in de VN Detective & Thrillergids. Ook Vuurstorm werd gunstig onthaald.  Met De wachters slaat Andrew Pyper een enigszins andere weg in. Het boek doet denken aan de grimmig-griezelige verhalen van Edgar Allen Poe maar vooral aan de horrorverhalen van Stephen King. Pyper mixt griezelverhaal en psychologische thriller tot een boek vol spanning van begin tot einde. Sterk werk. [Geert Swaenepoel] Verberg tekst

Na jaren krijgt Trevor een telefoontje van zijn oude maat Randy: hun vriend Ben heeft zelfmoord gepleegd. Ben, de enige die hun geboortedorp Grimshaw nooit verlaten heeft. Hij gaat terug voor de begrafenis en hoopt daar ook Carl weer te treffen, maar die blijkt onvindbaar. De tijd in Grimshaw lijkt te zijn stilgestaan. Het spookhuis dat zo’n belangrijke rol heeft gespeeld in hun jeugd staat er nog, leeg en nog steeds vol geheimen. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Trevor, die in zijn herinneringsdagboek vertelt over de vier boezemvrienden uit het ijshockeyteam die een donker geheim meedragen. Deze passages worden afgewisseld met het verhaal van zijn terugkeer en de vroege stadia van de ziekte van Parkinson die hem kwellen. Een verhaal over vriendschap en loyaliteit, dat doet denken aan andere 'haunted house' horror klassiekers, zoals die van Stephen King. Maar het mist vaart en een sterke spanningsopbouw. Kleine druk.